Wraz z pojawieniem się w Wojsku Polskim T-72 pojawiła się potrzeba budowy nowego pojazdu zabezpieczenia pododdziałów pancernych tzw. WZT (wóz zabezpieczenia technicznego ) i postanowiono wykorzystać podwozie czołgu T-72M produkowanego od 1981 roku . Bumar-Łabędy i Wojskowy Instytut Techniki Pancernej i Samochodowej w Sulejówku opracowały założenia techniczne pojazdu a Ośrodek Badawczo- Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych w Gliwicach , w ramach programu BIZON opracowano i wykonano wraz z Bumarem 2 prototypy. Testy i próby wykonano w latach 1986-1988 a po ich zakończeniu WZT-3 wprowadzono na wyposażenie Wojska Polskiego . W latach 1989- 2003 Wojsko Polskie odebrało zaledwie 29 sztuk WZT-3 z czego 9 sztuk w wersji WZT-3M ( z silnikiem S-12U o mocy 850 KM zamiast standardowego W-46-6) . Od 2003 przeprowadzono remonty odebranych WZT-3 i zmodernizowano je do wersji WZT-3M . WZT-3 osiągnął największe sukcesy eksportowe z pośród wszystkich polskich pojazdów gąsienicowych . Pierwszym kontrahentem była Jugosławia realizująca w tym czasie zamówienie na czołgi M-48A (jugosłowiańska wersja T-72) dla Kuwejtu zamówiono zamówiono 40 kompletów zestawów i zakupiono plany licencyjne ( jako M-84 AI ) . 8 kwietnia 1999 roku podpisano umowę z Hindusami na dostawę 44 WZT-3 za 32 mln.dolarów (oczywiście mowa tylko o dolarach amerykańskich ) , realizacja projektu grudzień 2000-maj 2001 . Pojazdy te nie były wyposażone w całości w w Polsce m.in. silniki pochodzą od odbiorcy . 20 kwietnia 2002 roku podpisano kolejny kontrakt na 80 sztuk WZT-3 na sumę około 80mln. dolarów (realizacja 2003-2004 ) te pojazdy też trafiły do Indii .Kolejny kontrakt do Indii podpisano 30 marca 2004 roku na 228 wozów WZT-3 na sumę 210mln dolarów z terminem realizacji ( 2004-2007) . W 2011 roku Hindusi zmówili 204 WZT-3 umowa jest warta 275mln dolarów , wozy montuje się w Indiach BAHART EARTH MOVERS LIMITED ( do 40 % udziału w produkcji ) firma korzysta z polskich podzespołów .Budowa pojazdu WZT-3 oparty jest o podwozie czołgu T-72M , załoga składa się z 4 osób dowódcy , kierowcy , mechanika i operatora . Do obserwacji stosuje się peryskopy dzienne typu TNPO-160 , TNPO-168W ( kierowcy ) , TNP-165A , TNPA--65 w nocy noktowizory aktywne typu TKN-31 , TWNE-4B oraz noktowizory pasywne typu POD-72 , PNK-72 (opcjonalny) do łączności służy radiostacja R-173 z odbiornikiem do wewnętrznej łączności służy telefon R-174 , uzbrojenie to plot. NSW kalibru 12,7mm z 720 sztukami nabojów , oraz 12 wyrzutni granatów dymnych TUCZA ( 4 z lewej i 8z prawej) . Wyposażenie specjalistyczne , wysuwany żuraw hydrauliczny TD-50 o udżwigu 15ton i regulowane ramie od 5,8m do 8m , mechanizm wyciągowy o uciągu 280 kN ( ze zbloczeniu jest to 840kN ) długość liny 200 metrów , hydrauliczna wyciągarka o uciągu 20 kN i 400 metrów liny , lemiesz o długości 360,5cm i wysokości 90 cm , urządzenia do spawania i cięcia elektrycznego i acytylenowego , sprężone powietrze , zestaw do podnoszenia zespołów napędowych . Dane techniczne , silnik W-46-6 o mocy 780KM ( te silniki nie posiadają polskie WZT-3 ) nowsze S-12U o mocy 850 KM , długość pojazdu -830cm , szerokość-360cm , wysokość-271cm , masa -42t , zbiornik paliwa -1126litrów , moc. jednostkowa 18,6 KM/t ( silnik W-46-6 ) , 20,2 KM/t (silnik S-12U ) , prędkość 60km/h w terenie 35-45km/h zasięg 420-600km. Ostatni kontrakt do Indii rzuca się cieniem na całą współprace Bumaru (teraz PHO ) po konflikcie prezesa z radą nadzorczą do zakładu weszło ABW i kontrakt jest renegocionowany pierwsze 8sztuk które miało popłynąć do Indii ma przejąć Wojsko Polskie dalsze losy tego kontraktu nie są do końca znane , a co się tyczy 8szt WZT-3 przekazane Wojsku Polskiemu to pewno bardzo się bardzo przydadzą się bo do tej pory WP posiadało 29sztuk a Indie 352.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz